Η Αθανασία Νούνη είναι αυτοεκπαιδευόμενη ζωγράφος. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια και μαθήματα ζωγραφικής, εμπλουτίζοντας, τροποποιώντας και εξελίσσοντας την τέχνη της. Χρησιμοποιεί διάφορες τεχνικές, όπως σπάτουλα και πινέλα, ζωγραφική με τα δάχτυλα, ακρυλικά, ξηρά παστέλ, μολύβι, κάρβουνο και ψυχή.
Η σχέση της με τη ζωγραφική είναι μία σχέση αυτοθεραπείας, η οποία παραμένει και εξελίσσεται, ταξιδεύοντας μέσα στους ωκεανούς της ύπαρξής της. Στους καμβάδες της υπάρχει πάντα μια ιστορία. Ταξίδια της ψυχής και του νου, διαμέσου του χεριού πάνω στο χαρτί, σχηματίζοντας διαλόγους. Αυτοί οι διάλογοι μπορούν να αποτελούν προκλήσεις για τις αισθήσεις του παρατηρητή.
- Ποια είναι τα πιο πετυχημένα έργα σας και πώς έχουν εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου;
Τα περισσότερο αγαπημένα μου ίσως(δείτε φώτο). Αν και όλα τα θεωρώ «παιδιά» μου και τα αγαπώ. Εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου, όπως και τα πραγματικά παιδιά, όχι μόνο λόγω νέων τεχνικών, σχημάτων και χρωμάτων αλλά κυρίως λόγω της αναμέτρησης με τις σκέψεις και τα βιώματά μου.
- Πώς πιστεύετε ότι η τέχνη μπορεί να επηρεάσει ή να αλλάξει τις κοινωνικές αντιλήψεις;
Η τέχνη δεν είναι απλώς μια αισθητική έκφραση, αλλά ένας ισχυρός μηχανισμός κοινωνικής αλλαγής. Έχει τη δύναμη να επηρεάζει και να αλλάζει τις κοινωνικές αντιλήψεις με πολλούς τρόπους. Μπορεί να φέρει στο προσκήνιο κοινωνικά ζητήματα που αποσιωπούνται ή θεωρούνται ταμπού, αναγκάζοντας τους ανθρώπους να τα σκεφτούν διαφορετικά. Για παράδειγμα, έργα όπως η “Γκουέρνικα” του Πικάσο κατήγγειλαν τη φρίκη του πολέμου, επηρεάζοντας την κοινή γνώμη. Μέσα από ιστορίες, εικόνες και χαρακτήρες, η τέχνη βοηθά τους ανθρώπους να κατανοήσουν τις εμπειρίες άλλων κοινωνικών ομάδων. Έχει παίξει καθοριστικό ρόλο σε κινήματα για τα πολιτικά δικαιώματα, το φεμινισμό και την περιβαλλοντική συνείδηση. Για παράδειγμα, τραγούδια όπως το “Imagine” του Τζον Λένον ή το γκράφιτι των δρόμων που υποστηρίζει την κοινωνική δικαιοσύνη, δίνουν κίνητρο για δράση.
- Μπορείτε να μιλήσετε για ένα συγκεκριμένο έργο που έχετε δημιουργήσει και πώς προέκυψε;
Μια παλιά και αγαπητή φίλη, συνεργάτιδα σε παιδοογκολογικό τμήμα πριν χρόνια, η Βάσω Σίδη, μου είχε δώσει να διαβάσω τα προσχέδια του βιβλίου της «9 Γυναίκες». Ξεχώρισα κι αγάπησα ιδιαίτερα τη Δάφνη και τη Λώρα. Οι αφηγήσεις της αποτέλεσαν για μένα πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Δημιουργίες που τελικά στόλισαν το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου της. Η Δάφνη που στολίζει το εξώφυλλο, γύρευε την αγάπη, αναζητούσε μια άπιαστη ευτυχία που θαρρείς κρυβόταν, μπερδευόταν μέσα στα χρώματα ενός ονειρικού ουράνιου τόξου. Η Λώρα που λέει τους καημούς της στη θάλασσα. Που βυθισμένη στα σκοτάδια θα βρει τον δρόμο προς το φως, προς τη λύτρωση.
- Υπάρχουν κάποιες καλλιτεχνικές τεχνικές ή υλικά που προτιμάτε;
Οι abstract φιγούρες με ακρυλικά και στόκο είναι ένας ιδιαίτερα ενδιαφέρων συνδυασμός, καθώς ο στόκος προσθέτει υφή και τρισδιάστατο βάθος, ενώ τα ακρυλικά χρώματα δίνουν ένταση και συναίσθημα. Έντονα χρώματα, δυνατές πινελιές και υφές με σπάτουλα ή πινέλα, ακόμη και τα χέρια για finger painting. Εκφραστικά πρόσωπα, συχνά με κλειστά μάτια (ή και χωρίς) ή ασύμμετρες φόρμες, που προκαλούν συναισθήματα. Αγαπώ τις μεικτές τεχνικές (Mixed Media), τον συνδυασμό ακρυλικών, κολάζ, μελάνης, κάρβουνου, υφασμάτων. Με ενθουσιάζει το Drip Painting, όπου το χρώμα στάζει ή πιτσιλίζεται πάνω στον καμβά.
