“Η ενασχόληση με την τέχνη έχει τη δύναμη να δημιουργήσει όραμα, αλήθεια, καταφύγιο, ανάταση, διέξοδο, λύτρωση και τέλος κάθαρση και θεραπεία”.
Η Στέλλα Κυριακού γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Σπούδασε και ασχολήθηκε με πολλές μορφές της τέχνης. Εξέφρασε από πολύ νωρίς τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες σπουδάζοντας κλασσικό μπαλέτο για περίπου 10 χρόνια. Εν συνεχεία παρακολούθησε μαθήματα σκηνογραφίας και κατασκευής θεατρικού ενδύματος στο Θέατρο Αλλαγών. Ολοκλήρωσε τη σπουδή της στον χώρο της αργυροχρυσοχοΐας δίπλα στην έμπειρη τεχνίτρια Βάσω Φλόκα και ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό και την κατασκευή εικαστικού κοσμήματος. Το πάθος της για την ανακάλυψη νέων υλικών και τεχνικών την οδήγησαν στη γλυπτική και τη κεραμική και σε όλες τις ευρύτερες εικαστικές εφαρμογές της, όπου μαθήτευσε δίπλα στην έμπειρη κεραμίστρια Ματίλντα Μαλανδράκη. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε fashion shows και πολυάριθμες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, με σημαντικότερο σταθμό το Μουσείο Μπενάκη.
Αναλυτικά παρακάτω η συνέντευξη της κ. Στέλλας Κυριακού στη Metafox.gr
Πώς ξεκίνησε η πορεία σας στον χώρο της τέχνης;
Η παρουσία μου στον χώρο της τέχνης ξεκίνησε από τον σχεδιασμό κοσμήματος και της αγάπης μου για την λεπτομέρεια. H πρώτη μου ατομική έκθεση έλαβε χώρο το 2010 στον χώρο πολιτισμού «Εύμαρος» με θέμα «Εν Πλοκή» -το κόσμημα ως σφραγίδα μυθική, προστάτιδα και απόδειξη της γυναικείας φύσης. Τα κοσμήματα μου είχαν μία ιδιαίτερη προσωπική σφραγίδα, φέραν μαζί κι έναν κόσμο μακρινό… ή εσώτερο, ιστορικό … ή μυθικό, βαθύτατα προσωπικό και καθολικό. Είχαν να κάνουν με όσα συνδέονται με τις από πολύ παλιά… προσωπικές ή συλλογικές μας φαντασιώσεις! Με αφετηρία την πλεχτή τεχνοτροπία τους, τα κοσμήματα μου σε προκαλούσαν, απαιτούσαν την εν-πλοκή σου! Νήματα, κουμπιά, χρώματα και τελικά βιώματα… Σε ποιο άκρο ή λαιμό πιστεύεις ή θυμάσαι … πως έχουν περαστεί… Και η πρόκληση συνεχιζόταν …αποφάσισα να εκθέσω τα κοσμήματα μου, εκθέτοντας τον ίδιο τον εαυτό μου. Πόζαρα στον ατμοσφαιρικό φακό του Άγγελου Παπαδόπουλου και έπειτα φόρεσα στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες φυσικού μεγέθους, τα «ζωντανά» μου κοσμήματα! Και η κόντρα ανάμεσα στο μυθικό κόσμο και τις γεμάτες θεατρικότητα, ασπρόμαυρες πόζες της, σε έβαζαν σε νέες περιπέτειες…
Στη συνέχεια, μία βαθύτερη ανάγκη με οδήγησε στη δημιουργία έργων μεγαλύτερης κλίμακας με «μικρές λεπτομέρειες» και μεταπήδησα από το κόσμημα στα δισδιάστατα έργα από χαρτί, με την τεχνική paper sculpture. Προηγήθηκε μία σύντομη περίοδος ενασχόλησής μου με τη γλυπτική, όπου στην ουσία ήταν ο προάγγελος του paper sculpture.
Μπορείτε να μας μιλήσετε για ένα συγκεκριμένο έργο που έχετε δημιουργήσει και πώς προέκυψε;
Κατά την περίοδο του εγκλεισμού και της κοινωνικής αποστασιοποίησης εξαιτίας της πανδημίας, δημιούργησα μία σειρά έργων με κεντρικό θέμα, ένα σύμβολο, το «δακτυλικό αποτύπωμα». Εκείνη την περίοδο πολλά διακυβεύονταν. Η περιφρούρηση της ατομικότητας και της αξιοπρέπειας ήταν και είναι απαραβίαστο δικαίωμα, καθώς αποτελούν το πλαίσιο για τη διαφύλαξη της ψυχικής υγείας. Στα πλαίσια αυτά δημιούργησα το έργο «Απόδραση». Το δακτυλικό αποτύπωμα -ως σύμβολο της ατομικότητας, σπάει τα όριά του και μετατρέπει το χαρτί σε μέσο και σύμβολο αξίωσης. Όπως η Ζωή και η Ελευθερία, υλοποιείται στο κυρίαρχο έργο μία δημιουργική πάλι προς το φως, ένας αέναος κύκλος γέννησης και θανάτου. Ο Λόγος του Έλληνα συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη από το έργο του «Ασκητική» έχει τοποθετηθεί σπειροειδώς με προσοχή σαν ευλάβεια, ορίζοντας την ουσία της ετερότητας του αποτυπώματος του ανθρώπινου Προσώπου. Υλικά αποτύπωσης: χαρτί, σίδηρος, φελιζόλ & τεχνική: paper sculpture, πατίνα.
Ποια είναι η θεματολογία που συνήθως επιλέγετε και γιατί;
Η θεματολογία μου -το τραύμα, το ασυνείδητο, η κοινωνικοικονομική και πολιτισμική κρίση. Γιατί; -η ενασχόληση με την τέχνη έχει τη δύναμη να δημιουργήσει όραμα, αλήθεια, καταφύγιο, ανάταση, διέξοδο, λύτρωση και τέλος κάθαρση και θεραπεία. Δεν είναι τυχαίο πως σε περιόδους μεγάλων κρίσεων, η τέχνη ανθίζει ως αναγκαιότητα και λειτουργεί σαν φορέας μηνυμάτων και ιδεών… και ίσως βοηθήσει στο να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο.
Υπάρχει κάποιο έργο που έχετε ιδιαίτερη συναισθηματική σύνδεση ή ιστορία πίσω από αυτό;
Ναι, υπάρχει ένα έργο που έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία σε εμένα. Η έκφραση (τέχνη) είναι ένα από τα πιο «θεραπευτικά» εργαλεία που μπορούμε να προσφέρουμε στην ψυχή μας. Για να ανακάμψω από το πένθος αγαπημένου προσώπου, δημιούργησα το έργο “Ελεύθερη πτήση Ι” χρησιμοποιώντας και πάλι την τεχνική paper sculpture. Το έργο παριστάνει τα φτερά του Ίκαρου, σε μαύρο χαρτί με θερμό φωτισμό.
Παραθέτω σχετικό δημοσιευμένο κείμενο μου: «Κρεμασμένα στον τοίχο, καρτερικά αναμένουν την επόμενη πτήση… Σαν ένα ρούχο κρεμασμένο ανάποδα απ’ ένα καρφί στον τοίχο. Γυρεύουν να ξεβολευτούν, να τινάξω τη σκόνη από πάνω τους και να τα τεντώσω στον αέρα αντίκρυ στο φως, να ανακαλύψω τα ιερά μυστικά που ψέλλιζε ο μάστορας όταν τα χάρασσε. Γυρεύουν να πετάξουν από άκρη σ’ άκρη… πάνω στην ακτή θα στήσουν ένα ξέφρενο χορό και αφού βραχνιάσουν από τη μέθη, ασάλευτα πλέον… λίγο πριν τη δύση, θα αποχαιρετήσουν από μακριά τον τόπο που κατοικούν οι ψυχές των νοσταλγών
… στη λεπτή Γραμμή του Ορίζοντα…»
Κάθε φτερό που χάρασσα στο έργο, απελευθέρωνε ένα μέρος του πόνου μου για την απώλεια του αγαπημένου μου προσώπου. Επιπλέον, υπάρχουν κρυφά κείμενα, ευχολόγια, μυστικά καλά κρυμμένα μέσα στο έργο, που περιμένουν να ανακαλυφθούν. Υλικά αποτύπωσης: χαρτί και φωτισμός, τεχνική: paper sculpture, πατίνα.
Εξέλιξη και Μελλοντικά Σχέδια:
Πώς έχει εξελιχθεί η τέχνη σας με την πάροδο του χρόνου;
Η εξέλιξη της τέχνης ενός καλλιτέχνη είναι μία αέναη διαδικασία, με συνεχείς και αδιάλειπτες ζυμώσεις. Πηγή της δημιουργίας είναι η ίδια η ζωή και ως εκ τούτου πολλαπλές οι επιρροές. Η κοινωνική πραγματικότητα εμπνέει, συγκινεί, προκαλεί και ο δημιουργός αποκωδικοποιεί κι ερμηνεύει τα αντιφατικά ερεθίσματα ή βιώματα του με τη δική του ιδιαίτερη ματιά και ανασυνθέτει καλλιτεχνικά την πληθώρα μηνυμάτων.
Γενικώς, η τέχνη υπάρχει στη ζωή μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Η καλλιτεχνική διαδρομή μου εμπεριέχει έναν ηθικό και αξιακό κωδικό από το σημείο εκκίνησης έως σήμερα. Διέπεται και χαρακτηρίζεται από αλήθεια, ρυθμό, επανάληψη μοτίβων, χρήση συμβόλων και αποτυπώνουν μια βαθιά μόνιμη ανάγκη λύτρωσης, δικαίωσης, αγάπης προς την ελευθερία και σεβασμού στον συνάνθρωπο. Ένα σπειροειδές αποτύπωμα που δεν διστάζει να αιφνιδιάσει, που εξελίσσεται και αναδιοργανώνεται σε σχέση με τα σημεία των καιρών.
Ποιες καλλιτεχνικές τεχνικές και τι υλικά προτιμάτε;
Με μοναδικό υλικό το χαρτί και μια χειρουργική λεπίδα, εμφυσώ ζωή σε μία επίπεδη επιφάνεια, δημιουργώντας μία μαγική εικόνα, ένα διόραμα, μία ψευδαίσθηση, ένα τρισδιάστατο όραμα. Υλικό ευτελές και ανάλαφρο, το χαρτί. Με οδηγό ένα νυστέρι υψηλής ακρίβειας ικανό να χαράξει ζωή, σπάω τα όριά του και μετατρέπω το χαρτί σε αντικείμενο αξίας. Η τεχνική λέγεται paper sculpture και κατά καιρούς προσθέτω και άλλα ενδιαφέροντα υλικά, όπως το μέταλλο, υφάσματα, κλωστές, φωτισμό κ.α.
Έχετε μελλοντικά σχέδια ή καλλιτεχνικές εξερευνήσεις που θέλετε να μοιραστείτε;
Μου αρέσει να κάνω μακρόχρονα σχέδια και ταυτόχρονα εστιάζω στο «εδώ και τώρα», βήμα-βήμα -παρατήρηση, συλλογή και γέννα- σεβόμενη τον ρυθμό της ψυχής. Όταν η ψυχή είναι έτοιμη, εκφράζεται… γεννοβολά !
Οι νέες καλλιτεχνικές μου εξερευνήσεις αφορούν την τρίτη διάσταση με στοιχεία γεωμετρίας και μαθηματικών, ένα νέο εγχείρημα που έχω ξεκινήσει και πειραματίζομαι με ιδιαίτερα υλικά, που με έχει συναρπάσει κυριολεκτικά. Το χαρτί παραμένει πάντα πρωταγωνιστής στα έργα μου. Έως τώρα τα έργα μου έχουν δύο διαστάσεις, το 3D ωστόσο σου δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσεις ολόκληρα σύμπαντα -απελευθερώνεσαι κυριολεκτικά, λυτρώνει, αισθάνεσαι δέος και διακατέχεσαι από μία ακατάληπτη μανία δημιουργίας -γιατί δεν έχεις τον περιορισμό της διάστασης, ακόμη και ο χρόνος απουσιάζει…
