Η κοινωνία μας, παρά την πρόοδο και την εξέλιξη, δυστυχώς, παρουσιάζει μια θλιβερή πραγματικότητα: την ύπαρξη βίας. Αυτή η βία δεν προέρχεται τυχαία, αλλά συνδέεται στενά με τις ανεκπλήρωτες ανάγκες των ανθρώπων σε ένα άνισο σύστημα που δεν εξυπηρετεί παραγωγικά τους πάντες.
Η βία πολλές φορές αναδύεται από την ανισότητα που υπάρχει στον κοινωνικοοικονομικό χώρο. Ενώ ορισμένοι απολαμβάνουν πλούτο και προνομιούχες θέσεις, άλλοι βρίσκονται σε μια συνεχή πάλη για επιβίωση. Η αδικία αυτή δημιουργεί ένα κλίμα εχθρότητας, όπου η βία είναι η έκφραση της αδυναμίας και της αγανάκτησης.
Η έλλειψη βασικών αναγκών, όπως η πρόσβαση σε εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη, οδηγεί πολλούς σε απελπισία. Σε αυτήν την απελπισία, η βία είναι συχνά ένα μέσο αυτοάμυνας ή έκφρασης αδυναμίας. Εκείνοι που νιώθουν αποκλεισμένοι από την κοινωνία βρίσκουν συχνά καταφύγιο στη βία ως τρόπο εκτόνωσης.
Το άνισο σύστημα δημιουργεί επίσης ένα περιβάλλον όπου οι ανθρώπινες σχέσεις παραμορφώνονται. Η εκμετάλλευση και οι ανισότητες στον εργασιακό τομέα, στο σπίτι και στις κοινωνικές σχέσεις δημιουργούν ένα κλίμα ανασφάλειας και απελπισίας. Αυτή η ανασφάλεια μπορεί να εκδηλωθεί με μορφές βίας, είτε στον εαυτό μας είτε σε άλλους.
Προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πραγματικότητα, πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις ρίζες του προβλήματος. Απαιτείται η δημιουργία ενός πιο ισότιμου συστήματος, όπου οι ανάγκες των ανθρώπων εκπληρώνονται δίκαια και δίχως διακρίσεις. Η εκπαίδευση και η πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες πρέπει να γίνουν προτεραιότητες, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον όπου η ευημερία είναι προσβάσιμη για όλους.
“Δεν είναι η βία το κατάλληλο μέσω διεκδίκησης του δίκαιου βίου“
Η οδός προς τη ζωή που ονειρεύεσαι ξεκινά από μέσα σου.
Στην αναζήτηση της ζωής που ονειρευόμαστε, η προσωπική ευθύνη και αυτοσυνειδησία παίζουν καθοριστικό ρόλο. Κάθε άτομο φέρει το βάρος των επιλογών του και την εξέλιξη της ζωής του. Αν και είναι εύκολο να επικρίνουμε το εξωτερικό περιβάλλον για τις αντιξοότητες, η προσωπική ανάπτυξη είναι η βάση για τη δημιουργία του επιθυμητού μέλλοντος.
Τα πρώτα βήματα προς την κατεύθυνση αυτή είναι η επίγνωση του εαυτού. Κάθε άνθρωπος πρέπει να εξετάσει ειλικρινά τις αξίες, τα όνειρα και τις προτεραιότητές του. Αυτή η αυτογνωσία είναι το θεμέλιο για την κατανόηση του πώς θέλουμε να ζήσουμε.
Η προσωπική δουλειά για την προσέγγιση της ζωής που ονειρευόμαστε ξεκινά από την ενίσχυση των θετικών σχέσεων με τους άλλους. Η σημασία της αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον μας είναι ουσιώδης για την ψυχική και συναισθηματική μας ευημερία.
Οι ανθρώπινες σχέσεις λειτουργούν σαν καθρέπτες που αντανακλούν την ψυχή μας. Καθώς επιδιώκουμε τους προσωπικούς μας στόχους, η δημιουργία και η διατήρηση υγιών σχέσεων αποτελούν βασικό κομμάτι του παζλ. Η ενίσχυση της επικοινωνίας επιτρέπει την ανταλλαγή ιδεών και στήριξης, ενώ η θετική δυναμική των σχέσεων μπορεί να αντανακλάται στην εσωτερική μας ισορροπία.
Η εποικοδομητική συνεργασία με το περιβάλλον είναι ουσιώδης για την ατομική μας εξέλιξη. Κάθε άτομο συνδέεται με τον κόσμο και την κοινωνία γύρω του. Η συνεργασία και ο σεβασμός προς το περιβάλλον μας συμβάλλουν στην ανάπτυξη των προσόντων και της προσωπικότητάς μας. Είναι αδύνατο να επιτύχουμε τους στόχους μας χωρίς μια ειρηνική συνύπαρξη με το περιβάλλον μας.
Εντούτοις, σημαντικό είναι να διαγράψουμε τη βία ως μέσο για την επίτευξη ελευθερίας και ισότητας. Η βία εκτονώνει αρνητικές ενέργειες και επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα. Η προσωπική εξέλιξη απαιτεί αγάπη, σεβασμό, και ειρηνική αλληλεπίδραση.
Σε κάθε βήμα της πορείας μας προς τη ζωή που ονειρευόμαστε, πρέπει να είμαστε πράκτορες αλλαγής με ειρηνικούς κανόνες. Η επένδυση στις σχέσεις, η ανοικοδόμηση του περιβάλλοντός μας, και η αποφυγή της βίας είναι βήματα που μας οδηγούν προς μια ισορροπημένη και ικανοποιητική ζωή.
