Foti Kllogjeri στο metafox.gr: «Ενδίδω σε μια εκφραστική υποκειμενικότητα, στην οποία δε χωρά η σταθερή αξία των συμβόλων»

Σε συνέντευξη του στο metafox.gr o εικαστικός καλλιτέχνης Foti Kllogjeri μίλησε για τα έργα του αλλά και για τα συναισθήματα που του γεννά η τέχνη – Η έκθεση του με τίτλο «Η απόσταση ανάμεσά μας» υπό την επιμέλεια του Πάρη Καπράλου, εγκαινιάστηκε το Σάββατο 14 Μαΐου στην αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος στην Αθήνα και θα διαρκέσει έως και τις 4 Ιουνίου

Καπράλος,Πάρης,έκθεση,τέχνη

O Φώτης Κλογέρης (Foti Kllogjeri) γεννήθηκε στην Αλβανία το 1973 ενώ από το 1996 ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών των Τιράνων και δεν έχει διδαχτεί ποτέ επίσημα την ελληνική γλώσσα. Έχει συμμετάσχει σε 7 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα (Αθήνα & Θεσσαλονίκη) και έχει λάβει μέρος σε περισσότερες από 50 εκθέσεις σε όλο τον κόσμο. Έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές. Ο Φώτης Κλογέρης εκπροσωπεί την Ελλάδα (Country Leader) ως ζωγράφος στην IWS (International Watercolor Society), είναι ο Επικεφαλής της Αλβανικής Αποστολής Εικαστικών που συμμετέχουν στο Συμπόσιο του Fabriano σε ετήσια βάση από το 2017, και μέλος της εικαστικής συλλογικότητας Τεχνών ARC-Art Revisited Collective, ενώ έχει διατελέσει Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδος (ΣΚΕΤΒΕ2019-2021).

Η καινούρια ατομική έκθεσή σας έχει τίτλο «Η απόσταση ανάμεσά μας». Τελικά πόση είναι αυτή η απόσταση και τι γεννά;

“Μόνος ούτε στο παράδεισο”, λέει μια παροιμία. Η απόσταση ανάμεσα μας είναι άυλη και δεν μετριέται σε μέτρα. Η απομάκρυνση από αγαπημένα πρόσωπα, η απώλεια της ελευθερίας, ακόμα και κοινή βαρεμάρα αυξήθηκαν σε δραματικό βαθμό, και όξυναν την έλλειψη της κοινωνικής συνοχής, σε μια εποχή που επικράτησε η αγωνία -προσωπική, οικογενειακή, υπαρξιακή και φυσική. Σε μια εποχή που είχαμε ανάγκη όλοι τον διπλανό μας, αυτός μετακινήθηκε μόλις 1,5 μέτρο πιο μακριά αλλά αποξενώθηκε σε απόσταση μυριάδων χιλιομέτρων!

Πώς ξεκίνησε αυτό το concept;

Ξεκίνησε βιωματικά μέσα στη πανδημία, το 2020. Ξεκίνησε όταν έψαχνα μια φόρμα που να εκφράζει τη βουβή αγωνία, που ξεκίνησε με την αναζήτηση τρόπου να γυρίσουμε στη προηγούμενη κατάσταση για να καταλήξει σταδιακά σε μια εναγώνια αναζήτηση μιας οποιασδήποτε κανονικότητας.

Η σειρά έχει συμβολικό χαρακτήρα;

Μάλλον όχι. Κάθε μορφή αναπαριστά το διαφορετικούς συσχετισμούς συναισθήματος, αγωνίας, τάσεων. Εξόν αν θεωρήσουμε σύμβολο τον ίδιο τον άνθρωπο, η φιγούρα του οποίου αλλοιώνεται μπροστά στη διαρκή αγωνία χωρίς ημερομηνία λήξης. Θα έλεγα περισσότερο ότι τα έργα μου της σειράς έχουν εκφραστικό περισσότερο, παρά συμβολικό χαρακτήρα. Ενδίδω σε μια εκφραστική υποκειμενικότητα, στην οποία δε χωρά η σταθερή αξία των συμβόλων.

Έντονο χρώμα, σχεδόν χαρούμενο. Τι ρόλο παίζει το χρώμα σε αυτή τη σειρά έργων σας;

Τα έντονα χρώματα που χρησιμοποιώ εξωτερικεύουν τις εσωτερικές εντάσεις. Στα έργα μου αντιστρέφω το δόγμα ότι τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής, και ισχυρίζονται ότι όλη η μορφή πάσχει εκφράζοντας με την ένταση του χρώματος τις πιο έντονες καταστάσεις: φωνή, κραυγή, την αναζήτηση της χαράς, τη λύτρωση από την αγωνία, χαρά, την ίδια τη ζωή. Οι σκούροι τόνοι δίνουν το στίγμα του ενδόμυχου. Τα βλέμματα παραμένουν στυλωμένα, οι μόνες ρεαλιστικές πινελιές, υποδηλώνοντας το μόνο που μας έμεινε ως καθρέφτισμα του γνώριμου εαυτού μας.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να καταλήξουμε ότι τα έργα σας έχουν βιωματικά στοιχεία;

Στα μάτια των άλλων πάντα βλέπουμε ένα μέρος του εαυτούς μας! Πολύ περισσότερο στη ζωγραφική, αποτυπώνοντας τη κοσμαντίληψη μου, αποκαλύπτω τον εαυτό μου, νομίζω.

Προηγούμενες σειρές έργων σας είναι αυτό που θα λέγαμε “Θεσσαλονικοκεντρικά”… Θεωρείτε ότι το πνεύμα της πόλης σας ταιριάζει;

Αν και τα σπουδαστικά μου χρόνια μου στα Τίρανα μου έδωσαν γερές βάσεις, ανδρώθηκα καλλιτεχνικά στη Θεσσαλονίκη. Η πόλη με αποδέχτηκε και την επέλεξα. Πραγματικά έχω εγκαθιδρύσει μια ιδιαίτερη σχέση με τις ανθρωποροές της, τους όγκους της, τα ιστορικά κτίρια, το φως και την ατμόσφαιρα της. Σε έργα μου έχω ζωγραφίσει και πολλά άλλα τοπία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Όμως το βίωμα της καθημερινότητας στη Θεσσαλονίκη είναι έντονο: δεν είναι μια πόλη που μπορείς να ξεπεράσεις εύκολα.

Πως δημιουργείτε ένα έργο; Εργάζεστε εκ του φυσικού, βασίζεστε σε φωτογραφίες, κρατάτε ζωγραφικές σημειώσεις;

Συνήθως τραβάω φωτογραφίες και της χρησιμοποιώ σα μοντέλο. Η διαδικασία αυτή με βοηθάει κυρίως στη χωροθέτηση του πίνακα. Κάποιες φορές φτιάχνω μικρά κολλάζ από τα οποία προκύπτει το προσχέδιο, τα βασικά σημεία της χωροθέτηση του πίνακα. Το συναίσθημα, η κίνηση, το θέμα, τα βασικά και κυρίαρχα στοιχεία, τα δευτερεύοντα στοιχεία, χτίζονται αδρά πάνω σε αυτή τη βάση. Με αυτό το τρόπο δουλεύω κυρίως τα έργα αστικού τοπίου. Στα πορτραίτα της τελευταίας σειράς έργων μου, σαν αυτά που εκθέτω αυτή τη στιγμή στην Αθήνα, η προσέγγιση αυτή ελαχιστοποιείται, αν και με κάποιες εξαιρέσεις…. Δηλαδή έχω τραβήξει φωτογραφίες και με βάση την αίσθηση που μου άφησε η κάθε φιγούρα, στράφηκα προς τη μία ή τη άλλη κατεύθυνση. Κάποιες φορές συνομιλώ με τη φυσιογνωμία…

Από ποιους ζωγράφους και κινήματα έχετε δεχτεί επιρροές;

Στα πορτραίτα μου ιδιαίτερη επιρροή άσκησε πάνω μου το έργο των Francis Bacon και του Lucian Freud, και ως προς τη χρωματική επεξεργασία το ευρύτερο κίνημα του νέοεξπρεσιονισμού, όπως αυτός εκφράστηκε από τη δεκαετία του 70 και μετά στην Ευρώπη. Στο αστικό τοπίο πάλι ακροβατώ μεταξύ της χειρονομιακής ζωγραφικής και της σχέσης με το χρώμα σε μια νεο-ιμπρεσσιονιστική διάθεση. Ο Εικαστικός Επιμελητής Πάρης Καπράλος είχε γράψει κάποτε στο κείμενο τεκμηρίωσης μιας σειράς έργων μου αστικού τοπίου ότι τα έργα μου περιέχουν θόρυβο, και το συνολικό αποτέλεσμα κινήσεων αντίρροπων, αμφίρροπων και χαοτικών, όπως πραγματικά συμβαίνει στις πόλεις μας, στο πλήθος των ανθρώπων που διακινούνται, διαβιούν ή απλά περνούν, εκτελώντας κάθε στιγμή συναντήσεις και μίξεις του ιδιωτικού με τον δημόσιο χώρο.

Σε τι διαφέρουν τα έργα σας που προτιμάτε να δημιουργείτε με ακουαρέλα;

Πιστεύω ότι η ακουαρέλα επιτρέπει να αποτυπώσεις μια εντύπωση, μια ιδέα, ένα περιστατικό, ένα ή περισσότερα επεισόδια σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η αμεσότητα του έργου τέχνης δεν ενθαρρύνει δεύτερες σκέψεις, και αυτό είναι ένα ιδιαίτερα θετικό στοιχείο. Με αυτόν τον τρόπο το έργο ολοκληρώνεται από τη γέννηση. Και η τέχνη μας μιλάει με πιο άμεση γλώσσα, που απευθύνεται σε όλους και στέλνει ένα άμεσο μήνυμα στον κόσμο. Είναι πολύ ενδιαφέρον υλικό και πολυδιάστατο. Είναι κρίμα που δεν αξιοποιείται από πολλούς ζωγράφους στην Ελλάδα, όπως γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο…

Πού μπορεί κανείς να δει ζωντανά τα έργα σας;

Συχνά σε εκθέσεις στις γκαλερί με τις οποίες συνεργάζομαι στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, αλλά και απευθείας με μια επίσκεψη στο εργαστήριο μου στη πλατεία Αντιγονιδών. Αυτό τον καιρό και μέχρι το πρώτο δεκαήμερο Ιουνίου εκθέτω στην αθηναϊκή αίθουσα τέχνης “Τεχνοχώρος”, αλλά και στη Θεσσαλονίκη μέσω της Myro Gallery στο Hyatt Regency Thessaloiki Hotel, και στη Χαλκιδική σε συνεργασία με τη Chalkos Gallery στο ξενοδοχείο Miraggio.

Διαδικτυακά, σε ψηφιακή μορφή, θα βρείτε έργα μου στη πλατφόρμα ARTgrID (https://artgrid.gr/foti-kllogjeri/) και, νεότερα έργα μου καθώς τα δημιουργώ, στη σελίδα Fotis Kllogjeri (https://www.facebook.com/Kllogjeri.art) στο Facebook.

Διαβάστε περισσότερα: Άγγελος Παπουτσής: «Η ευγνωμοσύνη οδηγεί σε μια θετική στάση ζωής»

Ακολουθήστε το metafox.gr στη Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *