Ο συγγραφέας, ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατροπαιδαγωγός Βασίλης Λιάκος, σε συνέντευξη που παραχωρεί στο metafox.gr μιλάει για το θεατρικό έργο του Michael Stampe «F – X» σε σκηνοθεσία Νίκου Νικολαϊδη, σκιαγραφεί το προφίλ του πρωταγωνιστή και αναφέρεται στο ρόλο των social media στη σύγχρονη κοινωνία.
Λίγα λόγια για την παράσταση
F-X (Francois Xavier) είναι τα αρχικά του κεντρικού χαρακτήρα του έργου. Μετά το θάνατο της μητέρας του, ο ήρωας προσπαθεί να βρει την ταυτότητά του, να αποκαταστήσει την προ πολλού χαμένη ισορροπία του. Το πρωί δουλεύει ως λογιστής. Το απόγευμα κλείνεται στο διαμέρισμά του. Με όχημα την τέχνη και μια φωτογραφική μηχανή, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα άλμπουμ φωτογραφιών, χρησιμοποιώντας ως μοντέλο τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα, μέσα από την έκθεση του σώματός του, κατανοεί ποιος είναι, τι έχει ζήσει: η καταπιεστική σχέση με τη μητέρα του, η απουσία του πατέρα, η κακοποίησή του σε παιδική ηλικία από έναν οικογενειακό φίλο, ο ένας και μοναδικός κολλητός του, έρχονται στην επιφάνεια, μέσα από την ανάγκη του για απομόνωση και ιδιωτικότητα, παράλληλα όμως για σεξουαλική αφύπνιση και χειραφέτηση.
Η σύνθεση αυτή των φωτογραφιών καταλύει τελικά την μοναξιά του. Γίνεται η γέφυρα επικοινωνίας του με τους followers του στο Instagram, όπου τις κοινοποιεί. Η διάδρασή του με τους θαυμαστές του περιορίζεται κυρίως στα σχόλια που δέχεται για το σώμα του, τα οποία αποτελούν σημείο αναφοράς στη ζωή του. Ζώντας μέσα σ’ αυτήν την καθημερινότητα, και δημιουργώντας μέσα από τις φωτογραφίες που κοινοποιεί, περιμένει να βρει την ελευθερία του και να απελευθερωθεί από τα δεσμά του παρελθόντος.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
- Είστε ο πρωταγωνιστής της θεατρικής παράστασης F-X του MichaelStampe.
Ο F-X είναι ο κεντρικός χαρακτήρας του έργου και χρησιμοποιεί τα social media για να ξεφύγει από τη μονότονη καθημερινότητα του.
- Δώστε μας μια εικόνα για την ψυχοσύνθεση του F-X…
Ο FX είναι ένας άνθρωπος του σήμερα. Ένας μοναχικός άνδρας που έχει τη καθημερινή του εργασία, τον κοινωνικό του κύκλο, τη ρουτίνα του. Ωστόσο επιλέγει μια συνειδητή απομόνωση σ ένα μικρό διαμέρισμα όπου εκεί απελευθερώνεται. Δε θα έλεγα ότι χρησιμοποιεί τα social mediaγια να ξεφύγει από την μονότονη ζωή του. Αυτό το κομμάτι της καθημερινότητας του το κρατάει σχεδόν με ευλαβικό τρόπο. Απλά επιλέγει αυτή την παράλογη συνθήκη προκειμένου να είναι ο εαυτός του, να πει όσα θέλει, να ασχοληθεί με την τέχνη που τόσο πολύ αγαπάει και στο τέλος της ημέρας να επικοινωνήσει με ανθρώπους με τον τρόπο που ο ίδιος θέλει. Τα social mediaείναι το μέσον για τον FX.
- Ποιο είναι το βασικό συναίσθημα που προσπαθεί να προσεγγίσει ο F-X; Τι του λείπει;
Νομίζω πως η αγάπη είναι αυτή που του λείπει και προς τα εκεί πορεύεται. Ότι λείπει δηλαδή από την εποχή μας. Τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαιτέρως δύσκολα και όσα συμβαίνουν μας οδηγούν όλο και πιο πολύ στη μοναξιά και τον φόβο και η ανάγκη μας για αγάπη, συντροφικότητα, ασφάλεια γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τον F X.
- Καταφέρνει τελικά ο ήρωας να ισορροπήσει μεταξύ της πραγματικότητας και της εικονικής ζωής που πλάθει;
Ναι τα καταφέρνει. Μέσα από μια δύσκολη και επίπονη διαδικασία, αλλά τα καταφέρνει να ισορροπήσει σαν άνθρωπος. Τελικά αυτή είναι και η γοητεία του.
- Υπάρχουν σημεία αυτού του ρόλου με τα οποία μπορείτε να ταυτιστείτε;
Φυσικά. Αυτά τα συναισθήματα και τους προβληματισμούς τους είχα, τους έχω και νομίζω θα τους έχω. Άλλωστε δε ζει και κάτι παράδοξο ή είναι εκτός της εποχής μας. Σίγουρα εκεί που έρχομαι πολύ κοντά με τον FX είναι ότι κι εγώ είμαι ένας κλειστός άνθρωπος, με τα σκοτάδια μου αλλά, πάντα, με απώτερο στόχο το φως. Είναι εμπνευσμένο το έργo από φυσικά πρόσωπα τα οποία ακολουθούν το ίδιο μοτίβο συμπεριφοράς για να αποφύγουν τη σκληρή πραγματικότητα;
- Υπάρχει πιστεύετε αυτή η τάση στη σημερινή κοινωνία;
Υπάρχουν στοιχεία αυτοβιογραφικά του συγγραφέα, αλλά στο μεγαλύτερο κομμάτι του είναι μυθοπλασία. Δε νομίζω ότι ο FX αποφεύγει να έρθει αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Το αντίθετο θα έλεγα. Ζει το σήμερα, ανακαλεί χθες και παλεύει για το αύριο. Αυτή είναι ίσως η πιο σωστή πορεία που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Η τάση φυγής και η μη αντιμετώπιση της πραγματικότητας ίσως να υπήρχε πιο έντονα σε παλιότερες γενιές. Η σημερινή γενιά όσο κι αν είναι καμουφλαρισμένη πίσω από ένα κινητό ή έναν υπολογιστή αντιμετωπίζει μια δύσκολη και σκληρή πραγματικότητα. Μιλάει και αγωνίζεται για αξίες και ιδεολογίες οι παλαιότερες γενιές θεωρούσαν δεδομένες και γι αυτό γκρεμίστηκαν. Όχι θαυμάζω πιο πολύ τους νεότερους που διεκδικούν μια καλύτερη κοινωνία.
- Ποιους ρόλους αισθάνεστε ότι μπορείτε να υποστηρίξετε καλύτερα και τι γίνεται όταν ένας ρόλος απέχει πολύ από την δική σας προσωπικότητα;
Μπορώ να υποστηρίξω αυτούς τους ρόλους που έχω καλή καθοδήγηση. Εγώ είμαι το εργαλείο στα χέρια ενός σκηνοθέτη. Αν εκείνος ξέρει τι χρειάζεται, είμαι εκεί για να το στηρίξω. Δεν με κατατάσσω σ’ ένα είδος, αν αυτό εννοείτε. Ποτέ δε σκέφτηκα ότι ένας ρόλος είναι πιο κοντά η πιο μακριά. Αυτό που μ απασχολεί πάντα είναι να καταλάβω τι συμβαίνει στον ήρωα, τι ζει, τι χρειάζεται, ποιος είναι. Να μπω στα παπούτσια του. Να δω τι θα έκανα κι εγώ σε αντίστοιχη συνθήκη. Να βρω τον άνθρωπο πίσω από τις λέξεις.
- Τι σχόλια λάβατε μέχρι στιγμής για την παράσταση;
Φωτεινά. Γι’ αυτό και συνεχίζουμε στη Θεσσαλονίκη και στον υπέροχο πολυχώρο του AlteFablon με μεγάλη χαρά. Σας ευχαριστώ πολύ!
